نحوه انجام وظایف نقش والدینی در والدین کودکان معلول (ذهنی- جسمی) کمتر از ۷ سال در شهر اراک در سال ۱۳۹۵

چکیده زمینه و هدف: با توجه به اهمیت نقش والدین در زندگی کودک، عدم تعادل در نقش های والدین می تواند منجر به آسیب های جدی روحی، عاطفی و فیزیکی در کودک شود. هدف از انجام این مطالعه، تعیین نحوه انجام وظایف نقش والدینی در والدین کودکان معلول (ذهنی- جسمی) کمتر از 7 سال در شهر اراک در سال 1395 می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش، پرسش نامه ارزیابی نقش والدینی برای والدین 120 کودک دارای معلولیت تکمیل گردید. تأثیر ویژگی های دموگرافیک بر نحوه انجام وظایف نقش والدینی بررسی گردید. یافته ها: بر اساس تحلیل اطلاعات جمع آوری شده و ضریب هم بستگی پیرسون برای ارتباط نقش والدینی و عوامل دیگر به این نتیجه رسیدیم که نقش والدینی با سن کودک دارای ارتباط معنی داری نبود، ولی در مورد سن مادر تفاوت معنی داری را نشان داد که ضریب هم بستگی آن مقدار 182/0- بود که بیان گر ارتباط معکوس بین نقش والدینی و سن مادر در کودکان معلول است. هم چنین در نحوه انجام وظایف بر حسب جنس کودک تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بین سابقه تشنج و نمره انجام وظایف نقش والدینی رابطه معناداری به دست نیامد. وضعیت اقتصادی نیز بی تأثیر بود. نتیجه گیری: عدم توازن در نحوه انجام وظایف نقش والدینی در چهار حیطه مراقبت های اولیه، آموزش و تربیت، اوقات فراغت و ارتقای سطح شناختی نشان داد که وجود کودک معلول بر حیطه های مختلف تاثیری منفی داشت، بدین صورت که پرداختن بیشتر به یکی از حیطه ها موجب نادیده گرفتن دیگر حیطه ها شد. نمره کل انجام وظایف نقش والدینی تأییدی بر تأثیر منفی وجود کودک معلول در اجرای کارآمد این وظایف بود.